Ζωή σαν κολάζ...

20080102-img263, originally uploaded by ο πλοηγός....

Ένα καλοκαίρι χρόνια πριν στην Ναύπακτο...

Με μια άλλη γυναίκα...

Με μια άλλη αγκαλιά κι άλλες σκέψεις...

Νομίζω πως δεν είμαι ο κοινός παρονομαστής...

Είμαι ο ελάχιστος κοινός διαιρέτης όσων ζω...

Όλες οι σκέψεις μου...

Οι άνθρωποι που περνάν από πάνω μου...

Άλλοτε σαν αέρας κι άλλοτε σαν ρούχα...

Καλοκαιρινά κι ανάλαφρα ή χειμωνιάτικα και ζεστά...

Μπαίνουν σε άπειρους συνδυασμούς.

Μια φωτογραφία από την Ναύπακτο λοιπόν...

Μια άλλη από την Ανάφη..ή από το Λονδίνο...

Και μαζί τους η Μ. ,η Σ. ,η Β. ....

Να φτιάχνουν αθροίσματα που διαιρούνται από εμένα...

Και το αποτέλεσμα ακέραιο...

Ή μήπως όχι...;

Υπάρχει θέμα...

20070304-R1040147, originally uploaded by ο πλοηγός....

no comment...

Out there...

20080101-img245, originally uploaded by ο πλοηγός....

"Άνοιξε λίγο τα μάτια"
είπε η Γυναίκα...
και το βλέμμα της χαϊδεψε
τα σπασμένα κομμάτια ουρανού πάνω στο δρόμο...

"Θέλω να βλέπεις την νύχτα καθώς μας ερωτεύεται"
τα χείλη της είχαν χρώμα από λιωμένα σύννεφα
γεύση από πορείες και ανεπαίσθητες αλλαγές του καιρού...
χείλη ανεμολόγια...

"Άκου τα φορτηγά"
της απάντησε...
"Δες τα ίχνη τους..σαν ιστορίες"
Ίχνη από μελάνι...

Μελάνι στην άσφαλτο...

Addictions...

20080101-img255, originally uploaded by ο πλοηγός....

Όλοι έχουμε κάποιoν...

Φαντάζομαι...

Αλλά μπορεί να κάνω λάθος...

Μες' τους αχνούς κανείς βλέπει ότι θέλει...

...ποίησης παίγνιο...

Αποδεχόμενος μια πρόσκληση γλυκύτατα διατυπωμένη από την Meniek σας παραθέτω κι εγώ το αγαπημένο μου ποίημα...

Πρέβεζα...

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια,
θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος, θάνατος μέσα στους θανάτους.

Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει,
για να ζυγίσει, μια "ελλιπή" μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.

Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης,
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"υπάρχω;" λες, κι ύστερα "δεν υπάρχεις!"
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο κύριος Νομάρχης.

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.

Κώστας Καρυωτάκης

(από τα Ποιήματα και Πεζά, Ερμής 1972)

The Dark Side of White...

Φαντάσου πως είσαι πάνω στο χιόνι. 

Σιωπή.

Και μετά...

Από μέσα, 

μέσα από τη γη...

Ακούς...

Μετεωρίζομαι...

20071227-img186.jpg, originally uploaded by ο πλοηγός....

ντυμένος τα λευκά σου πέπλα...

εγώ ο βράχος...

Hey...look !

20080101-img238, originally uploaded by ο πλοηγός....

The leaves are blushing...