Γενέθλια...εν μέσω εκλογών και άλλων παραδοξοτήτων...

Θυμήθηκα

μια νύχτα ατελείωτη

κυριευμένη από ένα φάλτσο νέϊ

βοούσε...

συνοδεία ενός μωβ δειλινού

που ξεγελάστηκε πως ήταν χάραμα

κι ανέτειλλε...

Πετούσα...

πάνω από σπίτια από πλαστελίνη

περιμένοντας την ώρα

να ξεχυθώ στους δρόμους...

με την ελπίδα χτυπημένη στον ώμο σαν tatoo...

Σε έπιασα να κρυφοκοιτάς

σαν παιδί πάνω από δώρο...

αλόγιστη...αλογάριαστη...

με του νυχτεριού την διάφανη αλήθεια

κατάφωτη γύρω απ' τα μαλλιά σου...