Monday, October 29, 2007

Εν δυο...



Αναπαράγω από http://athens.indymedia.org και http://www.iospress.gr

Η παράδοση των μαθητικών παρελάσεων είναι πολύ παλιά στη χώρα μας. Οι ρίζες της φθάνουν στον προηγούμενο αιώνα. Οι πρώτοι που παρέλαυναν ήταν οι φοιτητές σε στιγμές εθνικής κινητοποίησης. Τα σχολεία εμφανίζονται παραταγμένα στην εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου 1924, ημέρα που συνέπιπτε με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας. Τα επόμενα χρόνια ανφέρονται μόνο πρόσκοποι και μαθητές στρατιωτικών σχολών που πλαισιώνουν τη στρατιωτική παρέλαση. Το 1932 στην Αθήνα τα σχολεία συμμετέχουν μαζί με τους προσκόπους, τη "φρουρά της πόλης" και τις "εθνικιστικές οργανώσεις" σε παρέλαση ενώπιον επισήμων στον Αγνωστο Στρατιώτη. Ομως για πρώτη φορά η μαθητική παρέλαση παίρνει χαρακτήρα επίσημο και συμπληρωματικό ως προς τη στρατιωτική, από το 1936. Το Μάρτιο της χρονιάς αυτής παρελαύνουν τα σχολεία επικεφαλής της πομπής, μπροστά στον Μεταξά και τον Βασιλιά. "Πρώτον παρήλασαν τα σχολεία, άι οργανώσεις, οι τροχιοδρομικοί, αντιπροσωπεία χωρικών Μακεδόνων με τας εθνικάς των ενδυμασίας, οι παλαιοί πολεμισταί", διαβάζουμε στο 'Εθνος' της 25.3.36. Ακολούθησε το στράτευμα. Ηταν μια πρώτη δοκιμή για τον επίδοξο δικτάτορα. Λίγους μήνες αργότερα, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ανάπτυξη της στρατιωτικής συνείδησης της νεολαίας και θα χρησιμοποιήσει γιορτές και παρελάσεις ως όργανα για την επίτευξη των σκοπών της. Το φασιστικό μοντέλο που θαύμαζε ο δικτάτορας πρόβλεπε κάθετη στρατιωτική οργάνωση της νεολαίας και έδινε ιδιαίτερο βάρος στις "γυμναστικές επιδείξεις", στις "παρατάξεις", στις "παρελάσεις" και στις "λαμπαδηφορίες". Η ελληνική μίμηση δεν έφτασε βέβαια την εφιαλτική επιβλητικότητα των γιορτών που οργάνωνε ο Μουσολίνι ή ο Χίτλερ , αλλά ακολουθούσε πιστά τη συνταγή τους. Στο διάστημα αυτό, η προσοχή δόθηκε κυρίως στην οργάνωση της ΕΟΝ, και δια μέσου αυτής επιβάλλονταν στα σχολεία οι επιδιωκόμενοι καταναγκασμοί. Ο ίδιος ο Μεταξάς σημειώνει στο Ημερολόγιό του στις 25 Μαρτίου 1938: "Τι όνειρο ήταν χθες και σήμερα! -Χθες στο πεδίον του Αρεως με την Εθνική Νεολαία. Το έργον μου! Εργον που ενίκησε μέσα σε τόσες αντιδράσεις! Σχεδόν 18 χιλιάδες παιδιά από Αθήνας και Πειραιά, περίχωρα και από πολλές επαρχίες. Φάλαγξ "Ι.Μεταξά" Πατρών! (...) -Σήμερα. Τελετή. Ενθουσιασμός. Αποθέωσις. Παρέλασις στρατού θαυμασία. Απόγευμα παρέλασις Σχολείων Προσκόπων κτλ. και Εθνικής Νεολαίας με τα Τάγματα εις την ουράν. Αι φάλαγγες της ΕΟΝ ατέλειωτοι! Ολοι ντυμένοι! Περίπου 12-14 χιλιάδες! Εντύπωσις εις τον κόσμον καταπληκτική!" Σε μια από τις δεκάδες παρελάσεις μαθητών-φαλαγγιτών που οργάνωσε η 4η Αυγούστου στο Παναθηναϊκό Στάδιο, ο Μεταξάς απευθύνθηκε προς τον Γεώργιο Γλίξμπουργκ: "-Ιδού, Μεγαλειότατε, ο στρατός σας, εις τον οποίον και μόνον πρέπει να στηρίζεσθε." Ο Βασιλιάς θυμόταν το μάθημά του. Και στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1941 συνεχάρη με ημερήσια διαταγή του την ΕΟΝ, η οποία "με πλήρη συνείδησιν της μεγάλης ημέρας, παρήλασεν ενώπιόν μου εις αρτίους σχηματισμούς και παρετάχθη κατά την δοξολογίαν με υπερηφάνειαν και κατανόησιν (...) Δια της τοιαύτης εμφανίσεώς της, ελάμπρυνε την ημέραν της Εθνικής μας Εορτής, αναπληρώσασα τον Στρατόν μας, όστις γενναίως μάχεται δια την τιμήν και Ελευθερίαν της Πατρίδος." Από τότε η σχολική παρέλαση συνδέθηκε απόλυτα με τη στρατιωτική, και η απουσία των μαθητών θεωρήθηκε αξιόποινη πράξη, ισοδύναμη με την παράβαση στρατιωτικού καθήκοντος. Η εμφυλιοπολεμική περίοδος δεν βελτίωσε φυσικά τις συνθήκες. Η δικτατορία δε χρειάστηκε να κάνει τίποτα περισσότερο απ' το να κοντύνει λίγο τα μαλλιά των αγοριών και να μακρύνει τις φούστες των κοριτσιών. Ηδη στην πρώτη παρέλαση της επταετίας, ο τότε "αντιπρόεδρος" Σπαντιδάκης δήλωνε πολύ ευχαριστημένος: "Είμαι άπολύτως ικανοποιημένος από την εν γένει εμφάνισιν των παρελασάντων τμημάτων (sic) της μαθητιώσης νεολαίας Θεσσαλονίκης. Κατεδείχθη, ότι οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί, ενστενισθέντες τας αρχάς της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου, δίδουν ιδιαιτέραν προσοχήν εις την εκπαίδευσιν και μόρφωσιν της μαθητιώσης νεολαίας, της οποία το φρόνημα και το ήθος είναι λίαν υψηλά σήμερα." Και οι κυβερνήσεις της μεταπόλίτευσης δεν διανοήθηκαν να αμφισβητήσουν την αναγκαιότητα των υποχρεωτικών μαθητικών παρελάσεων. Φρόντισαν μόνο να απαλύνουν τις ακρότητες του στρατιωτικού καθεστώτος και να προσαρμόσουν τον καταναγκασμό στα "δημοκρατικά ήθη". Αλλωστε και η Αριστερά που είχε απήχηση εκείνη την εποχή δεν ζήτησε ποτέ να καταργηθούν οι μαθητικές παρελάσεις. Απαίτησε μόνο να συμπεριληφθούν στους παρελαύνοντες και τα σωματεία των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης. Για μία και μόνο φορά ετέθη θέμα κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων ως αναχρονιστικού θεσμού, αλλά αμέσως η ιδέα απερρίφθη κατηγορηματικά. Ηταν τον Φεβρουάριο του 1984, όταν δημοσιεύθηκε η είδηση. Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα "Ειδήσεις" επιδοκίμασε την απόφαση: "Αξια για κάθε έπαινο η πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας να θέσει τέρμα στις παρελάσεις των μαθητών. Το ολοκληρωτικής νοοτροπίας έθιμο της στρατιωτικοποίησης των νέων, ακόμα και των εξάχρονων παιδιών, με τη 'ζύγιση' και τη 'στοίχιση', με την 'κεφαλή δεξιά', με την απόδοση τιμών στον υπουργό, στο νομάρχη ή στο δεσπότη, δεν συναντάται στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Οχι πάντως στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Γιατί καλλιεργεί στη νεά γενιά ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας, τέτοια που ελάχιστα συμβάλλει στη διαμόρφωση ελεύθερων κι ανεξάρτητων συνειδήσεων." Η εφημερίδα καλά τα έλεγε. Μόνο που την ίδια μέρα, ο τότε υπουργός Παιδείας Απόστολος Κακλαμάνης έσπευδε να διαψεύσει την είδηση, δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι ούτε απόφαση ούτε καν παρόμοια σκέψη δεν υπήρχε. Από τότε κανείς υπουργός δεν διανοήθηκε να αναρωτηθεί για τη σχέση μιας στρατιωτικής επίδειξης με τη διαδικασία της εκπαίδευσης.


Θα μου πείτε τώρα, γιατί να επιμείνει κανείς τόσο για την κατάργηση της παρέλασης...Δεν αποτέλεσε δα και το μόνο στραβό της παιδείας μας έως σήμερα. Ούτε καν το σημαντικότερο...

Προσωπικά, δεν βρίσκω το θέμα τόσο απλό. Έχουμε συνηθίσει να μην κρίνουμε ότι βρίσκουμε έτοιμο...Να μην ανιχνεύουμε την προέλευση του και την σημειολογία που ενδεχομένως φέρει...

Δυστυχώς είναι δύσκολο να πηγαίνεις κόντρα στο status quo.

Θέλω να πιστεύω ότι κανείς σήμερα δεν θα θεωρούσε απαραίτητη 
την καθιέρωση μαθητικών παρελάσεων.

Τώρα που υφίστανται όμως άντε να τις καταργήσεις...

13 comments:

Angel Vs Life said...

parelasi me anapodi simaia, eixes xanadei? :o)

Dawkinson said...

έχω ένα φίλο γερμανό εν ελλάδι, που κάθε τέτοια γιορτή, ανατριχιάζει με τη σκέψη ,μιας αντίστοιχης παράδοσης στη χώρα του.μού λεει, φαντάσου τους γερμανούς στρατιώτες να παρελαύνουν πλάι στα λέοπαρντ...θα μας ξεσκιζε όλη η υδρόγειος.
η παρέλαση είναι προνόμιο τής ελλάδας και της Β. κορέας. άντε, να βάλω και κανένα αφρικανικό καθεστώς από εκείνα τα περίεργα, τύπου idi amin.

zero said...

Πραγματι ειναι δυσκολο.
Καλο το ποστ.

Bliss said...

χμμμμμ
οσες φορε εκανα σαν αγκαρια μου ηταν
βεβαια τα κοριτσακια λεγαμεεε
ευκαιρια να βαλουμε φουστιτσα κ τακουνι
ομως οι νεοτεροι απο μενα ειναι πιο εξτριμ απ οτι εχς καταλαβει
κ εχει καταντησει
πασαρελα αντι για παρελαση!

ευγε κυριε Ασλανη!(whoever)

prasino liker said...

H ανηψια μου και ολη της η παρεα ,δευτερα λυκειου παρηλασαν κρατωντας το κινητο τους .
Ευγε Ευγε.

adaeus said...

Δεν βλέπω κανένα λόγο να συνεχίζεται αυτή η "παράδοση".

Stardustia said...

[έχω ήδη σβήσει πέντέξι φορές το σχόλιό μου...]

μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας για την ιστορία των σημερινών παρελάσεων, όπως τόσο εύστοχα την παρουσίασες, άρχισα να συνειδητοποιώ τι εξυπηρετούν όλες αυτές οι φανφάρες.
Θα προτιμούσα να γνώριζαν τα παιδιά πέντε πράγματα και σταράτα για αυτά που υποτίθεται ότι τιμούν, παρά να περπατούν σαν στρατιωτάκια στους δρόμους...

MenieK said...

έχω την εντύπωση ότι αρνούμαστε μια φανερή επιβολή της εξουσίας τη στιγμή που καταπίνουμε άπειρα (εξ ίσου ύπουλα) περιστατικά είτε υπόρρητων επιβολών, είτε υποδόριων τεχνικών αυτοεπιτήρησης και αυτορύθμισης. Και η παρατήρησή μου δε σημαίνει ότι δε συμφωνώ με την κατάργηση της παρέλασης...

the navigator said...

@angel vs. life

nop...

@dawk

και εγώ έχω κάτι παρόμοιο να καταθέσω...τι να πεις...

@zero

να το παλέψουμε παρόλα αυτά...thanks...!

@bliss

ε, ναι...έχει γίνει λίγο έτσι...ή πολύ...

@prasino liker

φοβάμαι πως είναι επόμενο...ειλικρινά δεν βλέπω το νόημα...δεν νομίζω κανένα παιδί να ωφελείται ή να αισθάνεται κάποια "ανάταση φρονήματος"

@adaeus

ούτε κι εγώ...μα κανέναν...

@stardustia

δεν την παρουσίασα εγώ...το indymedia την παρουσίασε αλλά η ανάλυση τους με εκφράζει...και συμφωνώ απολύτως και με αυτό που λες...αλλά πρέπει πρώτα να μάθουμε εμείς για το μεταδόσουμε...

@meniek

είναι αλήθεια ότι έχουμε φάει αμάσητες πολλές πιο ύπουλες σφαλιάρες...και σίγουρα δεν στέκομαι στην παρέλαση λόγω της υψηλής της σημασίας έναντι άλλων μεθόδου υποχειριασμού...απλώς ήταν επίκαιρο το θέμα !

piece de resistance said...

για τις παρελασεις εννοειται οτι εξελιεπε το νοημα για τις επισκεψεις σου ηθελα να πω @navigator οταν αντικρυζω τον επιβλητικο ογκο του πλοιου σου στα λημερια μας με μια ταραγμενη προσμονη σπευδω να διαβαζω το ιχνος σου .καταλαβαινω τον παλμο αυτου που λες για το διαβασμα και τη περιπετεια της γραφης αλλοτε κοσμηματ ακαι αλλοτε βαριδια οι λεξεις ομως εσυ στα δικα σου γραπτα με αναλαφρο βαρος πετας κι αν επιβλητικος ο ογκος του καραβιου σαν χαρτινο βαρκακι σκιζει τα νερα..μπορει να ισχυσει ισως και γαι τις παρελασεις

ολα θα πανε καλα... said...

Εγώ πάλι θα σας δυσαρεστήσω αλλά τις καλύτερες αναμνήσεις τις έχω από τις μαθητικές παρελάσεις!Είμαστε οικογενειακώς χαρούμενοι και "ζωντανοί",τρώγαμε έξω και μετά πηγαίναμε για γλυκό σε φίλους και γενικά ήταν μια μέρα γιορτής.Δε μπορώ να μην το θυμάμαι σαν κάτι όμορφο.Άσε που ήμουν και στη σημαία!
:)
όμως καθόλου φύτουλας!

Anonymous said...

Μια φορά τόλμησα να πώ "δεν θέλω να παρελάσω" κι η λέξη (αποβολή) ήχησε ανασταλτική στο να μήν!!!
Κανείς δεν προσπάθησε να με πίσει για την σημασία της παρέλασης, κι οτι τούτη η αργία δεν είναι μια ακόμη ευκαιρία να μην γίνεται μάθημα, να πίνουμε καφέ, και να κάνουμε βόλτες στις πλατίες.
Ας το προσπαθήσουμε εμείς στα παιδία μας))))

καλημέρα

the navigator said...

@pdr

το βύθισμα στο νέρο συχνά αντιστρέφει την αίσθηση του βάρους...και του όγκου...

@όλα θα πάνε καλά

καθόλου δεν μας στεναχωρείς...το χρειαζόμαστε και λίγο το light side !

@mist

μακάρι να αποδειχθούμε όντως καλύτεροι από γονείς μας...προσωπικά έχω αμφιβολίες...