Tuesday, October 2, 2007

Next station : "Point of no return..."


Απόγευμα
μια δυο σκέψεις
που μάζεψα χτες απ' τα σκουπίδια
έχουν τρυπώσει στο διπλανό κάθισμα

Η πόλη λουσμένη στο πορτοκαλί
ολοκαίνουριο χρώμα...
φρέσκο...
μόλις που το ετοίμασαν
από την άλλη άκρη του ορίζοντα

Κι εγώ τυφλός...
να νιώθω την θερμοκρασία του
στα μάγουλα μου...

Ο κόσμος μπαινοβγαίνει
από το σκοτάδι στο φως
στριμώχνω το πρόσωπο στο τζάμι
για να γελάνε οι απ' έξω
με την αστεία φάτσα
ενός αποδημητικού...

Αποφεύγω την κίνηση τώρα τελευταία...
μοιάζει με ελεύθερη κατάδυση
στων οδών το εκρηκτικό μίγμα
τέτοια ώρα οι ήχοι του καταλαγιάζουν
σαν πλημμύρα που μαζεύει δυνάμεις
πριν ξεχυθεί στο ανυποψίαστο τοπίο...

Απ' τα παράθυρα η γνώριμη μυρωδιά
της ασυνάρτητης πολιτείας
που στάζει απ' το έδαφος στο μέτωπο μου...
αφόρητη...
ανέλπιστα λυτρωτική...

Γίνεται κυτταρική μνήμη
κωδικοποιημένη κάποτε στο χτες
μετουσιώνεται στο αύριο
και συνεχίζει...

Η επόμενη στάση δική μου φίλε...

10 comments:

Bliss said...

next station is ''my world''
next station..i m off..
next station..i think i m fadin' away

helorus said...

Η επόμενη στάση, ούτε που μπορώ να φανταστώ που βρίσκεται. Πατάω γκάζι σήμερα.

MenieK said...

Πού τη βρίσκετε την έμπνευση όλοι εσείς και γράφετε τόσο ποιητικά ποστάκια κι εγώ είμαι μια βαρετή?

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Μόνο αφόρητη αυτή η ώρα... Η λύτρωση έρχεται μαζί με το σκοτάδι.

the navigator said...

@bliss

next station...bliss...

@helorus

τέρμα....

@meniek

εσύ βαρετή...??? τσου τσου τσου...don't even think about it...!

@synas

χμμμμ...με το σκοτάδι έρχονται όντως πολλά...για μένα η λύτρωση συνήθως έρχεται με το χάραμα...

Dawkinson said...

οι διαδρομές προς και από τη ζωή μας...
μού θύμισες ένα αγαπημένο του auden, το 'steps'.

ολα θα πανε καλα... said...

Η λύτρωση για μένα ξεκινάει αργά το βράδυ και παίρνει να φεύγει το χάραμα.
Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί...

the navigator said...

@dawkinson

Αυτές οι διαδρομές...καμμιά φορά νομίζω πως είναι το μόνο που μένει...και παρόλο που όπως λέει ο "δικός σου" :

"O let not Time deceive you,
You cannot conquer Time."

μερικές φορές...σε κάτι τέτοιες διαδρομές τον αφήνω να με ξεγελά...

@όλα θα πάνε καλά

αλήθεια...οι δρόμοι του πόνου όμως...?

ολα θα πανε καλα... said...

@the navigator:

Oι δρόμοι του πόνου είναι all day long...
:(
Δυστυχώς...Δεν έχουν ώρα αυτοί...

the navigator said...

Δεν μπορώ να διαφωνήσω...έχω και εγώ τις εμπειρίες μου σε αυτά τα μονοπάτια...