Friday, November 23, 2007

Πρωϊνό...



Χαράματα...
περπατώ...
πάνω μου τα φώτα σβήνουν διαδοχικά...
σαν μια διαλανθάνουσα κατάφαση...

Στις πρώτη επαφή με τις ράγες...
με συνάντησε ένα μεταλλικό ξημέρωμα...
μια γεύση από ομίχλη...
και ο ήχος των δέντρων στην γραμμή του ορίζοντα...

Είχα καιρό να αγκαλιαστώ με τέτοια χρώματα...
με πρωινά που οι αποστάσεις τους,
μετριώνται με το τεμπέλικο άπλωμα των καλωδίων...
από πυλώνα σε πυλώνα...

Συννεφιασμένη μου επιστροφή...
μου μίλησε για σένα η χθεσινή ταινία...
με χέρια χαμογελαστά...
και ιδρωμένα πλάνα...

σε περίμενα...

Return is but a word...
a mere push on the browser's “back” button...
a head-on collision with time...
and its tracks...

in perpetuity...

Υ.Γ. Ευχαριστώ για την πρόσκληση Κυρία Με τα Παραμύθια...Ήταν όμορφα...

20 comments:

Axis Mundi said...

Η διαδρομή τελικά πολλές φορές είναι και το ομορφότερο κομμάτι, ίσως και ομορφότερο από τον ίδιο τον προορισμό. Πολύ ωραίο ποστ

Roadartist said...

Ωραία φωτό! Την καλημέρα μου!

genna said...

από πυλώνα σε πυλώνα απλώνω καλημέρες,
να 'ναι πολλές οι απολαύσεις και οι αποδράσεις
στα βόρεια και στα ενδότερα, ενίοτε....

Dawkinson said...

το 'ανάμεσα' τών εμπειριών έχει μια εσωτερικότητα με υπέροχη μουσικότητα και οι πυλώνες είναι ο μετρονόμος, που συντηρεί τον ειρμό σ΄αυτή τη σύνθεση. welcome back.

paperflowers said...

Το παράλογο -όταν ξημερώνει, τα φώτα σβήνουν- χρωματίζει πάντα αλλιώς και κάθε "αλλιώς" είναι ευπρόσδεκτο..

Pastaflora said...

εγώ πάλι, ακόμα μυρίζω την αρμύρα και τα αρώματα από τα φασκόμηλα. δύσκολη η επιστροφή στην πόλη...

5 pink flowers said...

ναι η διαδρομη θα συμφωνησω..η διαδρομη και οτι αυτη φερει και μεταφερει..οπως καιτα παραμυθια μεταφερουν φερουν και μας φερουν ως αλλιως θα συνεχιζαμε τη γεματη μυθους ζωη μας..και εγω ευχαριστιες ποσταρισα πριν απο λιγο που καταφερα να τιθασευσω την τεχνολογια εδω στον κρυο βορρα..και υποσχεσεις για τολμη..για να δουμε..παντως ειλικρινα ευχαριστω για τη θερμη παρουσια και χαιρομαι αν η θεαση εφερε μνημες ..και εστω αυτη την ανακαλυψη παλι των χρωματων της αυγης..ειναι σαν ενα νεο ξεκινημα καθε φορα που τυχη αγαθη μας φερνει να τα δουμε..δες και τη φωτο απο παραλια Θεσσαλονικης εκεινο το απογευμα παρομοια χρωματα και εκεινος ο αχ..οριζοντας για να γεμιζει η φαντασια

ολα θα πανε καλα... said...

Eύχομαι πολλές διαδρομές με ορίζοντα ανοιχτό.
Μου άρεσε η φωτογραφία και ο τρόπος που γράφεις επίσης μου αρέσει,νομίζω πως στο έχω ήδη γράψει.
Είσαι ποιητής.

Aggelos Spyrou said...

Υπέροχη φωτογραφία.

Αφήνει μια μεταλλική, νοσταλγική αίσθηση.

Αφήνει μια μεταλλική φυγή στο άγνωστο...

the navigator said...

@S

Καλωσήρθες...

και εγώ σε αυτή την υπέρτατη αξία της διαδρομής πιστεύω...ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...

@roadartist

καλησπέρα ! καλή εβδομάδα !

@genna

όμορφα απλωμένες...

καλοδεχούμενες όλες οι ευκαιρίες για απόδραση...

@dawki

με κάτι τέτοια μετρά κανείς τα τοπία...και τις σκέψεις...

και κρατά τον ρυθμό...τον κυρκαδιανό...

@paperflowers

έτσι...αυτά τα παράδοξα με ιντριγκάρουν πάντα...

@pastaflora

δύσκολη μεν...το μυαλό βέβαια δύναται να μην επιστρέφει, ε ?

@5 pink flowers

"υποσχέσεις για τόλμη"...πρέπει να καταθέσω και τις δικές μου, μου φαίνεται...περιμένω και τα παραμύθια...

@όλα θα πάνε καλά

το λες με μια κατάφαση ανεπφύλακτη...και πρέπει να σου πω ότι με κάνεις να χαμογελάω κάθε φορά :))

@aggelos spyrou

η μαγεία των μέσων άγγελε...έχουν δικιά τους ζωή τελικά...

adaeus said...

Ησουν ο μηχανοδηγός στην υπερταχεία που μας ταξίδεψε :)

Alexis B said...

πολύ ωραίο κειμενάκι, και ή φωτο από τα χειριστίρια του stadler gtu πολύ ωραία.
Τό ευχαριστήθηκα τόσο που σκέφτικα να σέ πάω μιά βόλτα
Ξεκινάμε?

http://www.youtube.com/watch?v=CiD7QKJKc8Y&mode=related&search

http://www.youtube.com/watch?v=6IJtlkCVkSg&feature=related

Ελπίχω να την ευχαριστιθείς

MenieK said...

να, αυτή η τέλεια αίσθηση της φωτό, είναι που αναζητώ... Δεν έχει σημασία αν είναι από μηχανή, αυτοκίνητο, τρένο αεροπλάνο... πάντα είναι ίδια

Rynoventoux said...

Navigator ωραία φωτογραφία (γεμάτη ζωντάνια και κίνηση) και ωραίο κείμενο! Αντικατοπτρίζει το νόημα του να φεύγεις..
Το δικό μου ιδανικό ταξίδι είναι μακριά, κάπου στη θάλασσα, με την πρωϊνή θολούρα της ατμόσφαιρας..

Angel Vs Life said...

oraies eikones vlepeis genika... :o)

ολα θα πανε καλα... said...

@the navigator:

Ωραία.Το χαμόγελο κάνει καλό!

Anonymous said...

σαν ν' άκουσα κάτι από ομίχλης γεύση, οριζόντων γραμμή....
και πως απούσα να σταθώ;
είχαν καιρό να ληγήσουν τα γόνατα, να υδρώσουν τα μάτια...
για την επιστροφή που ποτέ δεν θα δούν..

καλή σου νύχτα!

wisdom said...

pote mou den mporesa na katalabw giati otsn oi alloi epistrefoun egw feygw. H epistrofh to enos panta pisteya oti shmainei thn anaxvrhsh toy allou alla as mhn apaisiodoxw blepw oti oloi exete mia eforia kai mou leipsate eseis kai oi kyrkadianoi rythmoi sas!!!!!filia

the navigator said...

@adaeus

Συνοδός...απλώς...

@alexis b

γαμάτα βιντεάκια...ως σιδηροδρομικός δεν μπορώ παρά να ενθουσιαστώ...

@meniek

ε...είναι το ταξίδι που μετρά...είναι το υπόβαθρο...

@νμ

αυτή η πρωινή θολούρα ήταν και η δική μου έμπνευση...

@angel vs life

λες ? βλέπω και άλλες μωρέ...αλλά προσπαθώ να σας μεταφέρω τις καλές...

@όλα θα πάνε καλά

το μόνο βέβαιο...

@mist

χαίρομαι που μπήκες λοιπόν στο πειρασμό...

όντως η επιστροφή δεν πρόκειται να ειδωθεί...

καλή νύχτα...

@wisdom

καλό ταξίδι παιδί...

και συ μας έλειψες...

καλά να περάσεις...

zero said...

Πολυ καλο ρε καπταιν.
και γρηγορο.