Wednesday, November 14, 2007

Επιστροφή στην Ανάφη...



Η επιστροφή στην Ανάφη...

περνά απ΄την οχλαγωγία των συναισθημάτων,

απ' τους δήμοσιους χώρους...

την -λες από απλή αντίθεση- γαλήνη των θαλάσσιων ματιών σου...

Κι όταν σηκώνω το πρόσωπο για να αντικρίσω το λευκό σου σύνολο...

να ζητήσω την ταξιδεμένη σου συμπαράσταση την ωκεάνια...

τεμπελιάζει των σχημάτων σου η ακολουθία...

καλύπτει την γυαλάδα της ένα μουντό συννεφοκαμμένο απομεσήμερο...

Τα αλληλογδαρσίματα απ' τα κατάρτια...

οι καμπανούλες που κλυδωνίζονται αιχμάλωτες στα σχοινιά...

όλα συνηχούν...

Χάνω τον δρόμο...

το σκιερό μονοπάτι προς την κρυμμένη νήσο...

18 comments:

the navigator said...

H φωτό είναι τραβηγμένη στην....Φολέγανδρο !

Sorry για την ζαβολιά !

Aggelos Spyrou said...

Μα... μόλις βρήκες ένα δρόμο!

Τον δρόμο τον ανακαλύπτουμε μόλις αποκωδικοποιήσουμε τα εμπόδια...

Καλημέρα! :)

genna said...

Aνα-Aφή, καλήμερα, με τάραξες ως τα βάθη μου...

Bliss said...

χαθηκα κ γω..
θα ακολουθησω το ασπρο σου
εκει που φωτιζει

ολα θα πανε καλα... said...

Την ώρα που αισθάνεσαι να χάνεις το δρόμο,μπορεί τότε να τον βρίσκεις.
Καλησπέρα!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Γιατί δεν υπάρχει επιστροφή... η νήσος μεταμορφώνεται... Καινούριοι δρόμοι χαράσσονται και μερικούς τους χαράσσεις εσύ ο ίδιος... με την ύπαρξή σου.

astrion said...

Εύηχες σκέψεις, όμορφες εικόνες, ταξιδιάρικες αναμνήσεις...
Ψάχνω και τις υπόλοιπες...
Καλησπέρα navi.

Anonymous said...

όμορφος δρόμος...
διαδρομή ακολουθίας... παρεμποδίζοντας ότι τα άκρα δένουν..

λύουν τα σχοινιά))

καλημέρα!

MenieK said...

η Ανάφη είναι σαν τα Κύθηρα του ποιήματος για μένα... Όλο σχεδιάζουμε να πάμε κι όλο ακυρώνεται... Οπότε βρήκα πολύ ταιριαστό το ότι η φωτό είναι από τη Φολέγανδρο, είναι καρμικό μου φαίνεται να μην την επισκεφτώ ΟΥΤΕ εικονικά
καλή σου μέρα, καλησπέρα ότι ταιριάζει τέλος πάντων όταν δεις το σχόλιο...
(πάω να τσακωθώ με τα γράμματα τώρα)

paperflowers said...

Η νήσος μπορεί να μην είναι κρυμμένη.
Ίσως είναι μπροστά στα μάτια μας, αλλαγμένη.

Dawkinson said...

μού έφερες σρο μυαλό το Άβαλον, που το βλέπουν μόνο όσοι το πιστευουν..
καληνύχτες.

the navigator said...

@aggelos spyrou

συμφωνώ...

απλώς δεν ήμουν ποτέ καλός στα ενίγματα..

@genna

σ' ευχαριστώ....είναι πολύ όμορφο να στο λένε αυτό...

@bliss

ελπίζω να σε βγάλω κάπου όμορφα...

@όλα θα πάνε καλά

συνήθως τότε τολμώ να πω !

@synas

ε ναι...το μεγαλό μας μολυβάκι είμαστε οι ίδιοι...

@stelina

seek and u shall find !

@mist

και αρχίζει το αρμένισμα...

και στεριά είναι μόνο τα νησιά και τα σημάδια...

των θαλασσινών...

@meniek

κάτι σε καληνύχτα ???

πάντως στην Ανάφη να πας ότι κι αν κάνεις...

είναι μαγεία...

@paperflowers

δεν το είχα σκεφτεί έτσι αλλά....

σοφή παρέμβαση....

Roadartist said...

Ουαου, Φολέγανδρος, Ανάφη..μικρά διαμάντια του Αιγαίου.. Που με ταξίδεψες τώρα..

the navigator said...

@dawki

Σε αυτό το νησί πήγα πριν από μερικά χρόνια...

πέρασα χάλια...

στο πιο υπέροχο μέρος που είχα βρεθεί έως τότε...

κι ένιωσα όλη εκείνη την μοναξιά...

που σε κάνει ένα με αυτό το απόλυτο τοπίο...

μήπως το Άβαλον μου δεν χρειάζεται τόσο πίστη...?

μου αποκαλύπτεται κι ας είμαι άπιστος...

καληνύχτα dawki...

@roadartist

Η Φολέγανδρος άστα...

μακριά το καλοκαίρι...

χειμώνα !!!!

Η Ανάφη ελπίζω να κρατάει...

χαίρομαι που σε έκανα να "φύγεις"...

5 pink flowers said...

να ευχεσαι να ειναι μακρυς ο δρομος που ειπε και ο γνωστος μεγαλος καπου εκει οταν περπαταμε ειναι ο αερας που επιβεβαιωνει την υπαρξη και το Αιγαιο που επιβεβαιωνει οτι τελικα μαλλον ειμαστε τυχεροι που ζουμε σε αυτη τη χωρα

the navigator said...

@5 pink flowers

ακριβώς.

Αçsam rüzgara (ας άνοιγα στον άνεμο...) όπως λέει και ο Kanık...

Rynoventoux said...

Αγαπημένο νησί η Ανάφη..Μόνο για τη θέα από την Καλαμιώτισσα αξίζει μια επίσκεψη! Παραξενεύτηκα με την φωτογραφία (έχω βρεθεί στο συγκεκριμένο σημείο της Φολεγάνδρου)αλλά το εξήγησες..

the navigator said...

@νμ

καλωσήρθες στα μέρη μας...

και να φανταστείς ότι έχω εγκαταλείψει την ανάβαση στην καλαμιώτισσα σε μια από τις τελευταίες στροφές του βράχου από κρίση υψοφοβίας...

και πάλι το έχω στην καρδιά μου το νησί αυτό...